Cel: Celem badania było określenie czynników prognostycznych przeżycia i wznowy u chorych na surowiczego raka jajnika i trzonu macicy. Materiał i metody: Retrospektywne badanie wykonano w Szpitalu Klinicznym Tepecik (İzmir, Turcja) w okresie od stycznia 2002 do stycznia 2019 roku. Analizą retrospektywną przeprowadzoną przez tego samego autora objęto dokumentację medyczną 2027 pacjentek z rakiem trzonu macicy i 821 pacjentek z rakiem jajnika. Ze szpitalnej bazy danych pozyskano dane 385 i 49 kwalifikujących się pacjentek z rozpoznaniem odpowiednio raka surowiczego jajnika i raka surowiczego trzonu macicy. Do analizy danych pacjentów wykorzystano analizę opisową, jednowymiarową i wielowymiarową regresji Coxa oraz binarną regresję logistyczną. Wyniki: Średnia wieku pacjentek z surowiczym rakiem jajnika (n = 385) wyniosła 53,9 ± 10,9 roku, a średnia wieku pacjentek z surowiczym rakiem trzonu macicy (n = 49) – 67,2 ± 10,6 roku. Pierwszy, drugi i czwarty stopień zaawansowania raka surowiczego jajnika stwierdzono odpowiednio u 81 (21,0%), 24 (6,2%) i 31 (8,1%) pacjentek. Pierwszy, drugi, trzeci i czwarty stopień zaawansowania raka surowiczego trzonu macicy odnotowano odpowiednio u 26 (53,1%), 6 (12,2%), 10 (20,4%) i 7 (14,3%) pacjentek. W przypadku pacjentek z surowiczym rakiem jajnika czynniki takie jak stopień zaawansowania choroby, stopień złośliwości, zastosowanie optymalnego leczenia operacyjnego, zastosowanie chemioterapii neoadiuwantowej, liczba cykli chemioterapii adiuwantowej oraz wystąpienie wznowy wpływały zarówno na przeżycie ogólne, jak i przeżycie wolne od choroby (p < 0,05). W przypadku pacjentek z surowiczym rakiem trzonu macicy jedynym czynnikiem prognostycznym zarówno dla przeżycia, jak i wznowy okazało się optymalne leczenieoperacyjne (odpowiednio p = 0,01 i p = 0,01). Wniosek: Zarówno w jednoczynnikowej, jak i wieloczynnikowej analizie regresji Coxa wykazano, że na ogólne przeżycie i przeżycie wolne od objawów choroby pacjentek z rozpoznaniem surowiczego raka jajnika wpływają takie czynniki, jak stopień zaawansowania choroby, stopień złośliwości, optymalność leczenia operacyjnego, zastosowanie chemioterapii neoadiuwantowej oraz liczba cykli chemioterapii adiuwantowej, przy czym stopień zaawansowania choroby i zastosowanie optymalnego leczenia operacyjnego stanowiły jedyne istotne czynniki prognostyczne wznowy u tych pacjentek. Natomiast w przypadku pacjentek z rakiem surowiczym trzonu macicy jedynym niezależnym czynnikiem prognostycznym zarówno dla przeżycia, jak i wznowy był optymalny zabieg operacyjny.