Nowotwory trzonu i szyjki macicy należą do najczęstszych nowotworów występujących u kobiet. Podstawową metodą terapii jest leczenie operacyjne, w razie potrzeby kojarzone z innymi metodami: radioterapią czy leczeniem systemowym. Mimo pierwotnie radykalnego leczenia u części pacjentek może dojść do nawrotu lub progresji choroby. O ile we wczesnych stadiach raka postępowanie jest stosunkowo proste i wiąże się z niższą umieralnością i mniejszymi powikłaniami, o tyle chirurgiczne leczenie nowotworów zaawansowanych i nawracających jest znacznie bardziej skomplikowane i często wymaga rozległych procedur. Operacja wytrzewienia miednicy polega na usunięciu niektórych albo wszystkich narządów miednicy. W przypadku raka przetrwałego lub nawracającego po początkowym leczeniu jest to operacja trudna, związana zwykle z wysokim odsetkiem powikłań pooperacyjnych i wyższą śmiertelnością okołooperacyjną. Daje jednak chorym szansę na wyleczenie, które bez interwencji chirurgicznej bywa niemożliwe. U starannie wybranych pacjentek może łagodzić objawy choroby podstawowej. Operacja wytrzewienia składa się z dwóch etapów: resekcji i rekonstrukcji. W trakcie rekonstrukcji odtwarza się ciągłość przewodu pokarmowego i dróg moczowych, a sposób rekonstrukcji – szczególnie w przypadku dróg moczowych – różni się w zależności od wielu czynników, omówionych w niniejszym artykule.