Cel pracy: Określenie częstości występowania różnych typów ciążowej choroby trofoblastycznej, ocena czynników przyczyniających się do rozwoju postaci złośliwych oraz determinujących wyniki leczenia. Metody: Prospektywne badanie mające na celu analizę wszystkich przypadków ciążowej choroby trofoblastycznej rozpoznanej w okresie od stycznia 2002 do grudnia 2011 roku. Wyniki: W ciągu 10 lat ciążową chorobę trofoblastyczną zdiagnozowano u 123 pacjentek, w tym postać łagodną i złośliwą odpowiednio u 98 i 25 kobiet. Obecność zaśniadu groniastego częściowego stwierdzono u 53 (43,1%), a całkowitego u 45 (36,6%) pacjentek. Postać złośliwa dotyczyła 25 (20,3%) przypadków, przetrwała choroba trofoblastyczna 22 (17,9%), natomiast kosmówczak 3 (2,4%). Ryzyko wystąpienia złośliwej postaci ciążowej choroby trofoblastycznej z każdym rokiem życia wzrastało o 5%. Leczenie metotreksatem zastosowano u 22 kobiet, w tym w monoterapii u 19 pacjentek w stadium I zaawansowania choroby; wyzdrowienie całkowite odnotowano u 12 (63%) pacjentek. U 7 pacjentek w stadium I, które otrzymały terapię aktynomycyną D, osiągnięto pełną remisję (37%). U 3 pacjentek z kosmówczakiem stosowano schemat leczenia EMA/CO. Wnioski: Oszacowana przez nas częstość występowania ciążowej choroby trofoblastycznej wyniosła 2,8 na 1000 ciąż – jest to wartość wyższa niż w Europie i USA. Czynniki ryzyka wystąpienia postaci złośliwej obejmowały wiek, wysoką liczbę ciąż oraz długi czas od ostatniego porodu. Standardowa terapia pozwala na uzyskanie korzystnych wyników leczenia.