Analiza porównawcza immunoreaktywności metalotioneiny w zaśniadzie groniastym i w doczesnej w zależności od zastosowanego leczenia – wyłącznie operacyjnego albo operacyjnego z uzupełniająca chemioterapia
Paweł Basta1,2, Magdalena Dutsch-Wicherek2, Marta Biedka2, Krzysztof Koper2, Paweł Mach3, Krystyna Gałązka4, Tomasz Basta2, Michał Leśniak1,2, Beata Śpiewankiewicz5, Łukasz Wicherek2
Wprowadzenie: Obecność metalotioneiny w endometrium i doczesnej, czynnika antyapoptotycznego, jest związana z opornością na apoptozę zarówno komórek endometrium, jak i komórek doczesnej zależną od aktywności komórek układu odpornościowego. Celem niniejszego badania była ocena immunoreaktywności metalotioneiny w ogniskach zaśniadu u pacjentek leczonych wyłącznie operacyjnie i u chorych, u których dodatkowo zastosowano chemioterapię. Metoda: Analizowano immunoreaktywność metalotioneiny zarówno w komórkach trofoblastu, jak i w komórkach błony doczesnej uzyskanych w wyniku łyżeczkowania jamy macicy przeprowadzonego z powodu rozpoznania ciąży zaśniadowej całkowitej. Pacjentki podzielono na dwie podgrupy: chorych, które wymagały dodatkowej chemioterapii po zabiegu operacyjnym, oraz chorych, u których takiego leczenia nie zastosowano. Wyniki: Stwierdzono statystycznie znamienny niższy poziom immunoreaktywności metalotioneiny w obrębie komórek trofoblastu pochodzących od pacjentek z zaśniadem groniastym całkowitym leczonych wyłącznie operacyjnie w porównaniu z pacjentkami, u których leczenie operacyjne uzupełniono chemioterapią. Wniosek: Oporność na apoptozę może zależeć od wewnątrzkomórkowej obecności metalotioneiny, co prawdopodobnie ma wpływ na przebieg kliniczny zaśniadu groniastego.