Coraz powszechniej rak piersi postrzegany jest jako choroba przewlekła, którą można skutecznie przez długi czas kontrolować. Niemałe zasługi w popularyzowaniu tego budującego faktu położyły nasze pacjentki i ich organizacje. To one świadczą o sukcesach onkologii, występując publicznie, a to – biorąc pod uwagę, że rak w świadomości społecznej pozostaje niezmiennie chorobą stygmatyzującą – ciągle jeszcze wymaga cywilnej odwagi. W ciągu ostatnich kilkunastu latach w wielu krajach rozwiniętych zanotowano spadek współczynników umieralności z powodu raka piersi. Efekt ten uzyskano przy stale rosnącej zapadalności. Obniżenie na taką skalę ryzyka zgonu z powodu raka przy stale rosnącej zapadalności stanowi ogromny sukces, niespotykany dotąd w dziejach onkologii. Stało się to możliwie dzięki zastosowaniu w praktyce klinicznej zdobyczy nauk podstawowych, wprowadzeniu badań przesiewowych i, co niezwykle istotne, objęciu leczeniem skojarzonym większości chorych. Postęp ów był możliwy dzięki podjęciu kampanii mającej na celu przełamanie lęku przed rakiem, jak również rozwiązaniom organizacyjnym umożliwiającym diagnozowanie i leczenie w ośrodkach specjalistycznych zajmujących się wyłącznie chorymi na raka piersi.

Pełny tekst w pdf