Wstęp: W pracy podjęto analizę wartości terapeutycznej limfadenektomii u chorych na raka jajnika. Materiał i metoda: Badaniem objęto populację 437 chorych leczonych w Centrum Onkologii w Warszawie w latach 2000-2002. Analizowano wpływ wykonanej limfadenektomii na czas wolny od choroby i na całkowite przeżycia. W badanej populacji znalazły się 2 grupy chorych: jedna licząca 296 pacjentów bez wycięcia węzłów oraz druga – 141 pacjentów, u których wykonano limfadenektomię. Grupy różniły się nie tylko pod względem usunięcia węzłów chłonnych, lecz także pod względem odsetka operacji optymalnych. Wyniki: Analizując materiał modelem proporcjonalnego ryzyka, stwierdzono, że w przypadku oceny całkowitych przeżyć niezależnymi czynnikami są: stopień klinicznego zaawansowania, typ limfadenektomii oraz wielkość guza resztkowego. W tej ocenie najgorzej rokują chore z wykonaną jedynie limfadenektomią miedniczą, log-rank p=0,03. Należy podkreślć, że pacjentki z limfadenektomią zarówno okołoaortalną, jak i miedniczą oraz bez limfadenektomii mają podobne odsetki całkowitych przeżyć. Oceniając zaś czasy wolne od choroby, niezależnymi czynnikami okazały się czynniki analogiczne jak w przypadku całkowitych przeżyć. Chore z wykonaną kompletną limfadenektomią mają 2,6 raza większą szansę na dłuższe życie bez objawów schorzenia. Wnioski: Na podstawie badanego materiału uznano, że limfadenektomia nie ma wpływu na całkowite przeżycia, natomiast ma wpływ na wydłużenie czasu do progresji choroby. Wyniki te sę zgodne z rezultatami, jakie przedstawiono w bieżącym roku po zakończeniu europejskiego randomizowanego badania klinicznego.