Niedotlenienie w raku szyjki macicy a odpowiedź na leczenie
Janina Markowska1, Maciej Markowski2, Radosław Mądry1, Zbigniew Szewierski1

Niedotlenienie nowotworów złośliwych wiąże się z opornością na leczenie radiochemioterapeutyczne. Badania chorych na raka szyjki macicy wykazały związek między niedotlenieniem w komórkach guza a gorszym 3-letnim przeżyciem. Oznaczanie markerów niedotlenienia: HIF-1a, CA 9 i GLUT 1 metodą immunohistochemiczną w materiale z biopsji lub operacji raka szyjki macicy jest mniej inwazyjne niż oznaczanie utlenowania inwazyjną sondą Eppendorfa. Pozwala na modyfikację leczenia i ewentualne jego monitorowanie. Przypuszcza się, że korzystny efekt terapeutyczny może odgrywać YC-1 hamujący HIF-1a.