Wstępna analiza wyników leczenia chorych na raka jajnika z zastosowaniem chemioterapii neoadiuwantowej
M. Bidziński, A. Dańska-Bidzińska, K. Gawrychowski, I. Ziółkowska-Seta, P. Derlatka, P. Sobiczewski, P. Raczyński
Wstęp: Standardowym leczeniem chorych na raka jajnika jest pierwotna chirurgia z uzupełniającą chemioterapią. U chorych niekwalifikujących się do zabiegu operacyjnego ze względu na zaawansowanie choroby lub zły stan ogólny istnieje możliwość zastosowania neoadiuwantowej chemioterapii. Postanowiono ocenić wyniki tej metody leczenia i porównać je z wynikami chorych leczonych standardowo. Pacjenci i metody: Analizą objęto grupę 319 pacjentek z rakiem jajnika w III i IV stopniu zaawansowania klinicznego według FIGO. W grupie tej 50 kobiet miało przeprowadzoną neoadiuwantową chemioterapię. 18 chorych operowano po trzech, a 32 po sześciu cyklach chemioterapii. Wyniki leczenia oceniano na podstawie czasów wolnych od choroby i liczby powikłań terapii. Przeanalizowano czynniki mające wpływ na wyniki leczenia. Wyniki: Mediany czasu wolnego od choroby w grupach leczonych adiuwantową chemioterapią i operacyjnie po trzech cyklach chemioterapii wyniosły odpowiednio 19 i 20 miesięcy. W grupie operowanej po sześciu cyklach chemioterapii mediana wyniosła 15 miesięcy (p=0,27). Na efekt leczenia znamienny statystycznie wpływ mają czynniki: optymalna cytoredukcja guza i stopień zróżnicowania histologicznego nowotworu. Odsetek powikłań leczenia nie różnił się pomiędzy grupami.