Cele pracy: Rak endometrium (śluzówki macicy) nadal stanowi jedną z wiodących przyczyn chorobowości kobiet w Polsce. Ryzyko zajęcia węzłów chłonnych zależy od takich czynników, jak: stopień złośliwości histologicznej, stopień naciekania endometrium, podtyp histologiczny. Niezbyt często występujący rak w stadium IIIC powoduje, że wyniki leczenia tych pacjentek są niezadowalające. Plan badania: Biorąc pod uwagę powyższe fakty, przeanalizowano niektóre czynniki histologiczne i kliniczne w grupie pacjentek z rakiem endometrium leczonych w Centrum Onkologii. Wydzielono podgrupę kobiet z chorobą w stadium IIIC, a ww. parametry zostały skorelowane z czasem, jaki upływał do progresji choroby. Materiał i metoda: W analizowanej grupie znalazło się 347 pacjentek. U wszystkich wykonano całkowitą histerektomię z wycięciem miedniczych węzłów chłonnych. W niektórych przypadkach z zajęciem węzłów chłonnych okołoaortalnych w drugim etapie węzły te usuwano (limfadenektomia okołoaortalna). Dla określenia ryzyka wystąpienia przerzutów do węzłów chłonnych i czasu do wystąpienia progresji choroby analizowano wiek pacjentek, czas trwania objawów, choroby współistniejące, rodzaj histologiczny nowotworu, stopień zaawansowania i inne parametry kliniczne. Wyniki: Głównymi czynnikami ryzyka dla wystąpienia przerzutów do węzłów chłonnych były: średnica guza, głębokość naciekania mięśniówki macicy, stopień złośliwości histologicznej, rodzaj guza (surowiczy albo jasnokomórkowy) i naciekanie poza macicę. Wydaje się, że niepełne usunięcie makroskopowo zmienionych węzłów chłonnych miało istotny wpływ na czas do wystąpienia progresji choroby. Optymalny zakres usunięcia węzłów daje średnio 21 miesięcy czasu wolnego od objawów choroby w porównaniu z 8 miesiącami u pacjentek, u których zakres usunięcia węzłów był suboptymalny. Raki surowicze i jasnokomórkowe, równoczesne zajęcie węzłów miedniczych i okołoaortalnych również stanowią niekorzystne czynniki rokownicze. Z drugiej strony pooperacyjne radio- i chemioterapia powodowały wydłużenie czasu do wystąpienia progresji. Wnioski: Stwierdzono, iż zajęcie węzłów chłonnych miało miejsce u 13,5% pacjentek w grupie badanej. Należy podkreślić, że radio- i chemioterapia u chorych z rakiem endometrium w stadium IIIC jest bardzo skuteczną metodą leczenia uzupełniającego po radykalnej resekcji chirurgicznej. Całkowite wycięcie zmienionych węzłów chłonnych ma istotny wpływ na wyniki leczenia.