Cel pracy: Ocena wpływu poziomu Ca 125 oznaczanego po pierwotnym zabiegu cytoredukcyjnym na czas wolny od nawrotu choroby. Materiał: Materiał kliniczny stanowiła grupa 465 chorych na raka jajnika w stopniu zaawansowania IC-III, leczonych w roku 2001 w Klinice Nowotworów Narządów Płciowych Kobiecych Centrum Onkologii – Instytutu w Warszawie oraz w 15 innych oddziałach onkologicznych. Chore były leczone z zastosowaniem chirurgii, a następnie chemioterapii uzupełniającej. Metoda: Przeprowadzono analizę normalizacji stężenia Ca 125 ocenianego po zabiegu operacyjnym i jego wpływu na przeżycia. Wyniki: Spośród analizowanej grupy pacjentek najwyższy odsetek przeżyć zaobserwowano w grupie chorych, u których po zabiegu operacyjnym poziom markera mieścił się w granicach normy, niższy zaś u tych, u których poziom Ca 125 osiągnął granice normy po 3 kursach chemioterapii. Statystycznie gorzej rokowały chore, u których marker osiągnął normę po 6 kursach, najgorzej natomiast te kobiety, u których nie uzyskano w ciągu prowadzonej terapii normalizacji poziomu Ca 125. Wnioski: Tempo normalizacji stężenia Ca 125 po pierwotnym zabiegu chirurgicznym może służyć jako czynnik rokowniczy.