Wstęp
Rak endometrium jest jednym z najczęściej występujących nowotworów ginekologicznych u kobiet w Europie. Częstość występowania wynosi 15-20/100 000 kobiet. Rak endometrium najczęściej występuje między 5 i 7 dekadą życia i w większości przypadków diagnozowany jest w stopniu I klinicznego zaawansowania a 5-letnie przeżycia wynoszą pomiędzy 80-90%. W ciągu ostatnich lat określono kliniczne czynniki prognostyczne takie jak: głębokość naciekania mięśniówki, naciekanie przestrzeni naczyniowej, pozytywna cytologia płynu otrzewnowego, dojrzałość i typ histologiczny nowotworu. Zajęcie węzłów chłonnych jest uznanym, niezależnym czynnikiem rokowniczym. Podstawą do leczenia w zależności od stopnia zaawansowania jest międzynarodowa klasyfikacja FIGO.